අලුත් වෑන් අංකල්

සනහස මැවී බොඳවුණ එක නිමේෂෙක.

තොටුපල පෙනි පෙනී හැරගිය පාරුවෙක.

සිතිජය දැන දැනම හොයමින් ඇසිල්ලෙක.

කුමකට පෙමම තව පූදිනු නුරාවෙක.

තනිකම තුටකි, තොටුපල හැර ගිය දාක.

නැවියෙකු වේද පාරුව පැද ගියදාට.

මදහස මැවෙන නෙත අග ඇති කඳුලෙකද.

ශෝකය නැතැයි කා හට නම් කිව හැකිද.