කඳුලක්...

සීත හිරිපොද වැටෙන විට රැයෙ
ඔබේ ළය මැද ගුලි වෙමි.
හීන් දාදිය හෙලෙන මොහොතක
ඔබේ උණුහුම විඳ ගමි.
හීතලම වුන ඒ සිහින දැන් 
අයිස් වී ඇත හිමියනි.
ඔබ ඇගේ ළඟ සැපට තුරුලුව
නිදියනා බව දන්නෙමි.

නියත විවරණ යලි නොදෙන්නෙමි
නුඹේ ළඟ තවමත් ඇති.
මගේ හිත ගෙන ඔබ ගිහිපු දුර 
හුඟ වැඩි මගෙ හිමියනි.
මගේ කිව්වත් මගේ නොවනා
ඔබ කඳුල වී ගිනි ගනී.
ඔබ ඇගේ ළඟ සැපට තුරුලුව
නිදියනා බව දන්නෙමි.