විප්පයෝගය

කාල තරණයට අවැසි සවිය මේ මොහොත වන විට ජනිත වන්නේ අපේක්ෂාවෙන්ම බව පවසමි... නොඑසේ නම් මා විසින් අරුත් සුන් බලාපොරොත්තුවක වෙලී ගැලී හිඳිනූ වේ නම්, ඉක්මනින් ඔබ ඔබේ ගමනාන්තය සොයා ගන්න.. අනතුරුව එය මගේ දෘෂ්ටියට හසුවන මානයේ රඳවන්න.. සියල් අවසානයේ මා විසින්ම දුර්ධර යථාර්ථය එනම්, මගේ ඔබේ ප්‍රේමය තිත වැටී හමාර බව, අව්‍යාජයක් බවම ප්‍රේමය නම් හතරැස් කොටුවෙන් පිටමංව අරුත් වටහා ගනු ඇත. 

නෙත් වලට හසුවන්න අවැසි මොහොතක ඔබේ සිනහව ඡායාරූපයකින් දැක හිත සනසා ගනිමින්,නුඹෙ හඬ අවැසි මොහොතක ඉවසමින් ඔබෙන් ගිලිහුණ ආදරය ගැබ්ව පැවතුණු වදන් පවා මතක් කරමින්, සැනහෙමි... ආදරයේ පාරිශුද්ධභාවයට කිසිඳු කිලුටක් නොකරමින්, පෙම්වතියක්ව නොව, භාර්‍යාවක් සිය ස්වාමිභක්තියෙන් කටයුතුකරන්නා සේ කටයුතු කරමින් ගෙවු අට වසරක ජීවිතය නිමවෙමින් තිබෙන බව කෙලෙස පිලිගනිම් දැයි නිනව් නැත. එය අ‍තිශය වේදනාකාරී වනු ඇත.

මියෙනු හැකි නම් මියෙන්නට, සිහි විකල්ව හරින්නට හැකි නම් එලෙස වන්නට පතමි. ඔබ ඔබේ විශ්වය සොයා යාමෙන් අනතුරුව මගේ පථයෙන් බැහැර වූ වග දැන ශේෂ වන්නා වූ දොම්නස සෑම තත්පරයකදීම මා දවා හළු කරවයි.. මෙලෙස අනලින් දැවෙමින් හුස්ම යදින්නා වූ ජීවිතය අතැර අග්නි පූජාවකට වුව මා සූදානමිනි. එය මට හුදෙක් සැනසීමක් වන්නේමය...