හමුවීම...

අවසාන වතාවට සියලු දේ

නොනිමි යැයි හිතෙනු ඇත.

ඔබේ සනහස මැවී බොඳව

මගේ මුවග අපහසුවෙන් දිලෙනු ඇත.

අසල හිඳිනා හෙදියකට

මියැන මොහොතෙත් හිනැහෙන

රෝගියෙකු දක්නට හැකි වනු ඇත.

එතැන සිට මා නුඹේය..

වනපස මල් පොඩිව

අතු රිකිලි බිඳව

පාවෙනා මාවත අබිමුව

නුඹ මා එන තෙක් ඉසිඹුලනු ඇත..

නුඹ මට කලියෙන් ගිය ගමන

මා වසර ගණනක් පතමින් බලාහිඳ

පැමිණෙනු ඇත...

නොකී පෙම කියාගන්නට නොහී

ආයෙත්ම තැවෙනු ඇත..

මෙතරම් කල් නුඹ තනිව ගෙව්වාට

සමාව අයදිමින් මා 

නුඹේ දෙතොල් මල් මත

හාදු තවරනු ඇත.

ප්‍රේමය ප්‍රේමයෙන්ම අවසන් වනු ඇත...