සිතන්නට යමක්...01

සිතුවිලි සිත්තමට නැගෙන කවි පොතේ ඉංග්‍රීසී කතා වල පරිවර්තන කිහිපයක් දුටුවෙන් මම ටිකක් කාලෙකට කලින් පරිවර්තනය කල කතා කිහිපයක්ම තිබුණා කියලා මතක් වුණා.. ඒකෙන් දෙකක් තමයි මේ.....

පාන් රාත්තල.

බේකරියකට සෑම දිනකම බටර් රාත්තලක ප්‍රමාණයක් විකුණූ ගොවියෙක් සිටියේය. දිනක් බේකරියේ අයිතිකරු බටර් කිරා මැන බැලීමට අවශ්‍ය වූ අතර, එහි සැබෑ ලෙසටම රාත්තලක ප්‍රමාණයක් නොතිබිණි. මේ ගැන කෝපයට පත් බේකරි හිමිකරු ගොවියාට විරුද්ධව උසාවි ගියේය.

විනිසුරුවරයා ගොවියාගෙන් ඇසුවේ බටර් බර කිරා බැලීමට කිසියම් මිනුමක් භාවිතා කරන්නේද යන්නයි. ගොවියා පිළිතුරු දෙමින් කියා සිටියේ, 

“ගෞරවනීය විනිසුරුතුමනි, මම තවම නොදියුණුය.. මට නිසි මිනුම් උපකරණයක් නැත, නමුත් මට පරිමාණයක් තිබේ. ” යන්නයි.

“එහෙනම් ඔබ බටර් කිරා මැන බලන්නේ කෙසේද?" විනිසුරු ඇසුවේය.

"බේකරිය මගෙන් බටර් මිලදී ගැනීමට බොහෝ කලකට පෙර මම ඔහුගෙන් පාන් රාත්තලක් මිල දී ගත්තා. එම රාත්තලක පරිමාණයට බටර් ගෙන එන සෑම විටම මම බටර් දමා කිරා මැන රැගෙන එමි. යමෙකුට රාත්තල නිවැරදිව නොවේ යන්න දොස් පැවරිය යුතු නම්, එය බේකරියේ වරදයි. ”

සිතුවිල්ල :

ජීවිතයේ දී, ඔබ ලබා දෙන දේ ඔබට ලැබේ. අන් අයව රවටන්න උත්සාහ නොකරන්න.

***********************************

විහිළුව

එකම ප්‍රශ්නයක් පිලිබඳ පැමිණිලි කිරීම සඳහා මිනිස්සු කණ්ඩායමක් පණ්ඩිතයකු හමුවීමට දිනපතා ගියෝය.

දිනක් පණ්ඩිතයා ඔවුන්ට විහිළුවක් පැවසීමට තීරණය කළ අතර ඔවුන් සියල්ලෝම මහ හඬින් සිනාසෙන්නට වූහ.

මිනිත්තු කිහිපයකට පසු, නැවතත්  ඔවුන්ට එම විහිළුවම පැවසූ අතර ඔවුන්ගෙන් කිහිප දෙනෙක් පමණක් සිනාසෙන්නට වූ අතර නැවතත් ඔහු එම විහිළුවම තුන්වන වරටත් පැවසූ නමුත් කිසිවෙකු සිනාසුණේ නැත.

පණ්ඩිතයා සිනාසෙමින් මෙසේ විමසීය: ''ඔබට එකම විහිළුවට නැවත නැවතත් සිනාසෙන්නට නොහැකිය. ඉතින් ඔබ නිතරම එකම ගැටලුව පිලිබඳ සිතමින් නැවත නැවත හඬන්නේ..?"

සිතුවිල්ල:

එකම දෙය පැමිණිලි කිරීමෙන් කාලය නාස්ති කිරීම නවත්වන්න.