හිස්තැන්

සුසුම් හෙලා කුමට,
සපත කෙරුවාට ආදරය..
මෙය නුඹේ ක්‍රමයැයි අදහමින්
මියෙන තුරු  හිඳින්නම්
බලාපොරොත්තුවේ දෑස් දල්වගෙන..

නොහිඳියා නම් මේ තරම් දිගු දුරක්.
පෙම් නොකල බවම පමණක්ම
අදහන්න තිබුණා නොවෙද..
මේ තරම් පොඩි ගමනක අවුරුදු ගණනක නවාතැනක්ව
නුඹ මා හුන් දින ගණන්..
වකවානු නොසිඳේවී මතකයෙන්..

තුති පුද කරන්නම්..
මේ තරම් සවියක් වූවාට
මෙතරම් කාලයක් ළඟින් හිඳ,
දුර ගියත් කෙටි තත්පර වලින්...
ඒ හිස්තැන් මතක කාටද..