අතීතය මනරම්..

හීතලෙන් මිරිකෙන 

වස්සානේ අග දවසක

හෙම්බත් වූ ජීවිතය

දෝතින් ගෙන විඳින

ඔබ හා දොඩමළුව

ආලින්දයේ ඇඳි පුටුව උඩ

නුඹේ උකුලේම හිඳගෙන 

වැස්ස දිහා බලන් උන්නු අතීතෙට...

සීතලම දැනී 

උහුලගන්න බැරි වෙනකොට

"කෝපි එකක්" කියා

මුව මඬල ඇල කරන..

කෝපි කෝප්ප තුන හතරක්ම ඉවරකරන

ඒ සොඳුරු අතීතෙට..

මාරි බිස්කට් පොඟවන්

කන්නවත් වෙන්නේ නැති 

ඒ තරම් සීතලක

ඒ වගේ දවසක 

උණුසුමින් බොන්න වෙන කෝපි කෝප්පෙක තරම්

කොහෙද රහ තියෙන්නෙ....

මං ආසයි ඒ මනරම් අතීතෙට.....