අප්රකාශිත ප්රේමය
අදත් අසුන හිස්..
සුපුරුදු බව පසෙකලා.
ඔබ නෑවිත්..
අදට සත් දිනක් නොවැ..
අසුන දෙස බලා
සුසුම් ලන මගේ පෙම්වත් හිත..
එකල ඉසිඹුලන ඔබේ මදහස
මගේ මතක පොත අස්සෙන් සොයාගෙන.
හිනැහෙනවා තනිවම.
නොදැන උන්නත් නුඹේ පරසිඳු ප්රේමය..
දෙදිනකට පොරොතුව දැන ගතිමි..
ඔබ විවාහ වී මධුසමයට පිටත් වු වග..
ඉදින් ඔබ දැන් පෙම් බස් තෙපලනවා ඇති ඔහුට.
මා මෙලෙස අප්රකාශිත ප්රේමය ගැන සුසුම්ලන සඳ....
Comments
Post a Comment