අලුත් වෑන් අංකල්

කෙම්බිමක්ව වැජඹුණු හරිත වනන්තරේ.
කතරක්ව වෙව්ලනා මොහොතක්ය නොතේරේ.
වැයුව පෙම් ගීතිකා එකලිහි සිතාරේ
තත් බිඳෙනවා රුදුව ප්‍රේමයේ ප්‍රහාරේ

මධුවිතක් පිරෙනවා-විනිවිදින වීදුරුව..
හදවතක් රිදෙනවා-නිදිවදින මහ රෑක.
මධුවිතෙන් මත් වෙලා-වනවදින හදවතම.
සුවයක්ම කැන්දලා-මතවිදින මධුවිතම.

ඉවර වුන වොඩ්කා වල සිහින හිරකර මිටින
විසිත්ත කාමරයේ තබමි, ඇබ ගසා එක පෙලට.
සබඳ ඔබ නොබලන්න. එදෙස ඔච්චම් ලෙසින.
ආයේ දවසක ඉඩ ඇති වෙලාවක එන්න තව මත් වෙන්න.

මේ තරම් රන්තරු- ඇතිය මගේ සුමිතුරු
අහස් ගඟ කළඹමු.- කඩා ගමු රන්තරු.
වෙන්දේසියේ දමා- කාසි කර ගමු තරු.
විප්පයෝග දුක් දැරු-හිත සුවපත් කෙරු
වොඩ්කා, විස්කි ගෙනත්-පාටී දාමුද මිතුරු.

ප්‍රේමයේ සැඳෑවක් අයේ ඇති කරලන්න.
මත් බවේ නිමාවක් අවැසි නැත දුරලන්න.
හිත් කොනේ විඩාවක්. හෙමි හෙමින් මියැදෙන්න
කුඩාරමේ නිද්‍රාවක්. බී ඉදින් සැනසෙන්න.

අක්මාව මැරෙනවා, නොදැනුනත් නොමඳ.
ආශාව මොටද මේ මධුවිතට නිබඳ.
ඔබදාව උපත ලද පෙමට කුරිරුව කිමද
ඔබමම මියැදෙන්නේ මධුවිතෙන් ලබැඳ.