ආදරය..
කටු අකුලක පැටලී.
නෙළුම් පතක සුවය පිදුව...
කඳුලක් තරම් හද පාරවා
හිනා කොඩයක් පිදුව.
මා මේ භවය පුරාවට
සත්තයි...
මේ ආදරයට ණයගැතියි..
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
තනිකමක් තියා නොතියාම ඔබ ගියා වුව මතක එලියකි. රිද්දා නොරිද්දාම හද කොනිති ගැසුවට එයද සුවයකි. පෙමක් අහිමිව යන්නේ කෙලෙසක ණයට දීමක්...
No comments:
Post a Comment